Het klinkt zo simpel, werken aan jezelf. Eerder schreef ik ook al over "Bij jezelf te rade gaan" en wat een vaag concept ik dat vond. Dat geldt ook voor "aan jezelf werken". Om dan vervolgens in vele artikelen en andere content te lezen, zien en horen dat je "eerst" aan jezelf zou moeten werken voor je aan kinderen begint, kan ik niks mee en werkt voor mij vaak vooral verwarrend.

Waarom je eerst aan jezelf moet werken voor je aan kinderen begint

Dat ik het een vaag concept vind en geen (rustige) betekenis kan geven aan de woorden, betekent niet dat ik het er niet mee eens ben. Want "werken" aan jezelf is iets dat je volgens mij altijd moet blijven doen. Maar in het bijzonder voor grote levensgebeurtenissen, zoals het fysiek uiting geven aan de kinderwens.

Wat wordt bedoeld met "werken aan jezelf"?

Om antwoord te geven op de vraag wat het nu eigenlijk betekent om aan jezelf te werken, of wat ermee wordt bedoeld, ben ik gaan Googlen. De meest voorkomende antwoorden die ik haal uit blogs en (wetenschappelijke) artikelen zijn:

Excel Psychiatry Een betere versie van jezelf worden, of zoals 365 dagen succesvol het volgens mij heel mooi omschrijft : Werken aan jezelf betekent dat je tijd steekt in je persoonlijke ontwikkeling. Je doet dingen voor jezelf die je helpen om bijvoorbeeld gelukkiger, energieker, zelfverzekerder of zelfbewuster te worden.

Hoe kun je werken aan jezelf, aan jouw upgrade?

Welke invulling jij geeft aan het werken aan jezelf is natuurlijk geheel aan jou! Kun je wel wat inspiratie gebruiken? Durf jezelf vragen te stellen en te beschouwen zonder te oordelen (over jezelf, anderen, situaties, enz.). Vertrouw er ook op dat wanneer je daaraan begint, je het niet allemaal hoeft te weten en te begrijpen. Stukjes herinnering en inzichten kunnen tijd nodig hebben om te linken aan andere momenten en wensen. Dat gebeurt echt. Wees lief voor jezelf en laat jouw "werken aan jezelf" een investering zijn voor jezelf op algeheel vlak. 'Holistisch' zou je het kunnen noemen.

Denken

Denk eens aan wat jij hebt gedaan om jezelf te ontwikkelen. Welk pad heb je bewandeld op het gebied van persoonlijke, financiële, relationele, spirituele en/of andere ontwikkeling?

Vraag je eens af in welke positie jij je bevindt. Hoe keek jij als kind naar de toekomst, wat verwachtte je van jouzelf, jouw situatie en de wereld? Hoe is die verwachting verschoven en wat heeft daartoe geleid? Vervolgens mag je even stilstaan bij wat jij nu van jezelf verwacht, van jouw omgeving en de wereld en hoe je dat over een x aantal jaar ziet.

Durf naar jezelf te kijken. Beschouwend, oordelen gaan je niet helpen. Bewustwording kan je helpen nieuwe inzichten te verkrijgen waarmee je kunt groeien.

Aan jezelf werken betekent ook voorbij de spirituele mooie woorden durven gaan. Durven naar jezelf te kijken in plaats van te blijven hooveren bij begrip, reflectie en mooie woorden geven aan beleving. Mijn barrière is hier flink. Dus hier "werk ik aan mijzelf". Ik kan bijvoorbeeld heel goed vertellen waar bepaald gedrag vandaan komt, erkennen dat ik zo en zo doe en dat ik dat niet wil omdat het niet goed werkt op bijvoorbeeld relaties op de lange termijn met anderen en mijzelf. Ik begrijp dat allemaal heel goed maar de gevoelswaarden kan ik er niet goed aan koppelen. En dat brengt mij tot het volgende.

Voelen

"Het resoneert niet", "het voelt nu niet goed", "ik ben er (nog) niet klaar voor", "ik vertrouw op God/het Universum/....."

Kan en mag allemaal. Maar is het eerlijk naar jezelf?

Het is echt heel belangrijk dat je goed voelt bij jezelf waar frictie plaatsvindt, waar je tegen een blokkade aanloopt, wanneer je buikpijn krijgt of je schouders omhoog lijken te trekken, en ga zo door. Onderzoek dat gevoel, het verdriet en dat enthousiasme. En ga voorbij de "ik voel het nu niet", "ik sla niet direct aan".
Waar liggen jouw behoeften? Zijn die van jou of wil je nu een behoefte van een ander vervullen zodat die dan tegemoet komt aan welke behoefte van jou?

Voel je rust? Super. Is dat goed of is dat verslagenheid?
Voel je onrust? Mmm. Is dat niet goed of is dat excitement of groeipijn.

Durf te voelen. Durf te zoeken.

Doen.

Wat heb je geleerd uit voorgaande? Waar loop je tegen de mand en wat moet, kun, wil of ga je met die kennis doen?

Helpt het je jouw proces met iemand te bespreken om met externe visie, een meer objectieve blik naar jezelf te kijken en je staooen te verhelderen of jezelf verantwoordelijk te houden voor de stappen die je wilt zetten en de inzichten die je hebt opgedaan?
Vaak kunnen anderen je helpen spiegelen, "Je vertelde over dat inzicht. Klopt het dat je dit hiermee bedoelde?". Ook kunnen ze vragen naar jouw ontwikkeling of kun jij jezelf aansporen aan ontwikkeling te hebben gewerkt voor je weer met die persoon afspreekt. Ik schaam mij bijvoorbeeld een beetje (schaamte is een laag fibrerende energie, niet goed, ben ik mij van bewust) dat ik bij mijn oom heb meegelopen in het bedrijf om te zien wat administratie bij het MKB in kan houden, er mijn enthousiasme en potentie voor uitgesproken en er vervolgens 'weer' niks mee te doen omdat ik weer verzeild raak in 101 andere dingen. Dus een ontmoeting met mijn oom zal mij niet direct aanspreken op het stuk administratieve zaken uitzoeken maar wel dat ik mijzelf zo versnipper in meerdere zaken tegelijk. Mijn actie is dus: stel prioriteiten en filter noodzaak. Grappig dat ik dat apart van elkaar zet, het is echt een uitdaging voor mij om te prioriteren. Wat ik dan doe? YouTube.

1. Laat je inspireren via verschillende wegen: bespreek je situatie met anderen, luister/kijk podcasts, zoek (online of in boeken) naar mensen met meer kennis en ervaring op jouw vraagpunt. Leer van anderen. Wat hebben zij gedaan om in beweging te komen? Welke stappen kun jij daarvan inzetten

2. Ga letterlijk in een nieuwe beweging. Doe je nog niet zoveel, dan heb je ruime keuze. Maar voetbal je bijvoorbeeld graag? Ga dan eens tennissen of dansen. Rugby je? Ga eens ijshockey spelen. Dans je? Ga eens zeilen.
   Maar nog leuker! Veeg je billen eens af met je andere hand, poets je tand met je niet dominte hand, schrijf een paar woorden met de "verkeerde" hand. Schrijf gewoon weer eens! Dat typen allemaal... de beweging die je hand maakt tijdens het schrijven heeft een ander verband in je brein. Typen heeft minder gevoel dan schrijven, minder persoonlijke lading.

3. Elimineer ruis. Ben jij altijd degene die een (zoveel) jaarlijkse date plant met je oude vrienden maar beleef je er niet echt wat leuks aan? Laat het lekker rusten. Als anderen willen, merk je het wel wanneer er weer een date gepland wordt (Mel Robbins schrijft hier ook leuk over, met de nodige ADHD, toch helder). Blijft die tafel een rotzooi? Ja je kunt een nieuwe kast kopen maar je kunt ook gaan opruimen wat je niet meer nodig hebt (of zoals mijn zusje altijd deed, gewoon in de kast stoppen waar nooit iemand in kijkt). Al dat geluid de hele tijd? Heeft effect op je brein. Het is een constante prikkel (mijn koelkast bromt. Erg irritant en ik kan niet genoeg filteren om dat geluid niet te horen) waar je dus ook steeds aandacht aan geeft. Als het kan, laat het dan stoppen.

4. Laad op. Hoe? Dat brengt je weer naar punt 1; denken: hoe laad jij op? Ik vond het zelf moeilijk daar antwoord op te geven maar kon mij goed vinden in de typische gebruiken. Ga naar buiten, voel de grond, het gras, de regen, de lucht, de zond. Laat het stil zijn en laat je gedachten maar rollen, ze gaan toch niet voorbij maar worden wel minder prominent. Dans, de vrije beweging van je lichaam laat vastgezette gedachten wat bewegen en losser komen. Ook als je als mijn vader danst, met de armen naar buiten slaand.

5. Schrijf en check jezelf naar doelen. Waar wil je heen, welke stappen zijn daarvoor nodig en hoe vul je die in? Zijn het grote doelen? Maak ze dan klein. Zorg ervoor dat je stappen zo klein zijn dat ze overzichtelijk zijn en de doelen zo groot dat ze uitdagend zijn en laat deze bij elkaar aansluiten. Jezelf van 0 naar 100 verwachten, gaat op frustratie uitlopen. Wees realistisch zodat je jezelf de volgende keer ook nog gelooft als je wat wilt. Vind je het vertrouwen in jezelf moeilijk? Begin dan met praktische zaken, zoals dagelijks je bed netjes openslaan als je opstaat, je tandenborstel op de juiste plek achterlaten, de afwas 's avonds weg te werken zodat je in de ochtend een frisse en nieuwe dag kunt beginnen zonder troep van de dag ervoor, enzovoorts.

6. Schrijf. Niet om een dagboek over 20 jaar terug te lezen maar om gedachten te helpen verwerken en ordenen. Door te schrijven is je hoofd bezig met verwerking en structureren en heb jij de gelenheid zaken "op een rijtje te zetten" en te reflecteren, analyseren en bij te stellen waar nodig.

7. Spreek je dankbaarheid, liefde en verwondering uit. Nadat je ruis hebt geëlimineerd waardoor je mogelijk mensen of situaties (actief of passief) in een laadje 'behoeft geen aandacht' hebt gestopt, ontstaat ruimte tot het uitspreken van liefdevolle en warme berichten die je niet alledaags doet. Jay Shetty, was het volgens mij, die dagelijks iemand een warm bericht toestuurt. Gewoon om in een positieve mindset te komen en te werken aan verbinding.

Laat het

Ik schrijf te veel. Niet meer leuk om te lezen nu.

Wel leuk om te weten, is dat er een tegenstroming ontstaat die juist zegt te stoppen met werken aan jezelf. Zelfs de Telegraaf schrijft erover.

Waarom? Simpelweg omdat zij ook aangeven dat werken aan jezelf geen project is met een begin en een einde (vaag concept, zoals ik ook al zei).
Werken aan jezelf. Neem het serieus maar zie het niet als een a-b-c..-z-verhaal. Je begint bij e, eindigt met e bij h en bent ondertussen met g begonnen waar je via z nog eens langs b gaat. Er is geen begin en eind. Jij bent jij en je bent mens. Mensen hebben, beleven en ervaren hormonen, relaties, situaties, omstandigheden en ga zo maar door. Gelukkig veranderen die constant en mag jij leren, ontwikkelen, genieten en huilen.

En waarom nu precies voor je aan kinderen begint?

Goeie. Want met mijn ADHD- enthousiasme zijn we een kwartier lezen verder en weet je nog niet waarom werken aan jezelf nu wel of niet aan te raden is voor je aan kinderen begint.

Wel aan te raden omdat jij bagage draagt waar jij je bewust van mag worden voor je die bagage aan je kind overdraagt.

Niet aan te raden omdat dat bewustzijn van die bagage je kan beperken.

Wanneer je kinderen krijgt, gaan zij je triggeren op plekken die je niet altijd wilt tonen of ervaren. Hoe jij daarmee omgaat is afhankelijk van jouw huidige staat. Heb jij al aan die woede uitbarstingen van jouw pubertijd gewerkt, of ligt hier nog een obstakel? Heb je de emotionele kwetsbaarheid van je moeder een kunnen begrijpen en herkennen of ligt deze bij jou ook op de loer? En hoe ga jij ermee om dat anderen andere dingen vinden?

Kinderen zijn gevoelige wezens. Je hoeft niet alles direct uit te spreken of te tonen om hen wat duidelijk te maken. Zij voelen jou en gezien hun afhankelijkheid van jou, zullen zij errors naar zich toe trekken en er verantwoordelijkheid bij zichzelf voor zoeken. Ook leren ze van jouw gedrag en uitspraken. "Och wat ben ik toch een stomkop" of "mensen zijn niet te vertrouwen", zijn boodschappen die zij internaliseren. Wat heb jij aan die boodschap aan jouzelf en wil je dat je kind die boodschap meedraagt naar volwassenheid? Want veel eerder zullen ze zich niet bewust bewegen over geïnternaliseerde overtuigingen.

Jouw gedachten hebben invloed op de toekomst van jouw kind.
Jouw acties hebben invloed op de acties die jouw kind onderneemt.
Jouw contacten hebben invloed op de ontwikkeling van jouw kind.

Beschouw jij jouw omgeving en jezelf wel eens? En hoe doe je dat dan?

Natuurlijk gaan wij uit van gezonde reflectie en daarbij passend op en neer bewegen van zich "goed" voelen. Mocht je echt vast gaan lopen of angsten ontwikkelen, trek dan echt even aan de bel. De huisarts is een eerste gesprekspartner buiten je persoonlijke netwerkt. Je kunt altijd aangeven dat je hulp nodig hebt zonder in detail te hoeven treden. Natuurlijk is het wel van belang dat de huisarts een gedegen inschatting kan maken of jij wel of niet doorverwezen hoeft te worden en wie daar het beste bij zou passen. Als je geen behoefte hebt aan die tussenpost, zoek dan zelf naar een (officiële) partner om het pad te bewandelen.

Samen onderzoeken?

Een aantal keer per jaar houden wij bijeenkomsten om met een groepje te reflecteren, "te werken aan onszelf". Wij doen dit momenteel alleen fysiek maar onderzoeken de online wereld hierin nog. Ben je geïnteresseerd in een online bijeenkomst? Laat het ons weten dan komen wij in de lucht bij zes aanmeldingen. Durf jij de fysieke bijeenkomst aan? Kom naar onze inspiratieve bijeenkomst, waarvan de eerste zal plaatsvinden op zaterdag 8 november 2025. Jij brengt jouw verhaal in zover jij dat wilt.
Laat ons je intresse weten door ons een mail te sturen of klik op de link en dan zien wij elkaar bij een volgend moment!

Cadeautje van ons: de eerste bijeenkomst is free of charhe! Sluit je aan en samen gaan we groeien!

Liefs van ons!