Hoe zou ik met Sinterklaas als viering omgaan als ik geen kinderen had ?

Niet. Nouja, dat is wel heel simpel gezegd. Mijn vader heeft het namelijk echt nog willen vieren, liefst zoals wij deden toen wij klein waren. Sinds de zwangerschap van Lina wist ik dat ik niet meer mee wilde doen. De jaren ervoor hebben wij volgens mij gewoon nog met rijmpjes en een cadeau gedaan. Het werd wel steeds meer zoeken naar een vorm van invulling omdat wij niet meer wilden zingen voor een kachel en mijn vader dat wel vond horen bij de traditie. Ik vond het vooral wel gezellig om samen te komen, pepernoten en taaikoek te eten en dan misselijk te worden van de chocomelk, die we uiteindelijk liever zelf maakten om de suiker wat te verminderen. Het rijmen vond ik moeilijk maar ik waardeerde het wel dat anderen er een mooi stukje van wisten te maken.

Nu, vanuit de vraag hoe ik ermee om zou gaan als ik geen kinderen zou hebben, zou ik misschien eenzelfde vorm aan hebben gehouden. Sluimerend in "zoals we altijd hebben gedaan". De geboorte van mijn moederschap heeft daar duidelijk verandering in gebracht.

Hoe zou dat zijn geweest voor jou, Emily?

Helaas is Emily nog niet in de gelegenheid geweest zelf te schrijven, naar aanleiding van ons gesprek ter voorbereiding van dit blog, geef ik daarom kort antwoord voor haar. Zover ik weet heeft Emily Sinterklaas niet meer echt thuis gevierd omdat zij meer waarde hechtten aan de Kerstviering. Dit zal zonder kinderen dan ook zeker het geval zijn geweest omdat bij Emily thuis vroeger al werd gesproken over het theaterstuk en verkleedpartij van Sinterklaas. Haar moeder was hier heel vroeg eerlijk over omdat ook zij zich bedrogen heeft gevoeld als kind en haar kinderen dat niet wilde doorgeven. Waarschijnlijk liep zij er toen ook tegenaan dat de omgeving wel overtuigend mee doet en daarom haar kinderen dus toch heeft moeten vertellen over dat ouders cadeaus kopen en betrokkenen zich verkleden.

Wat betekent de viering voor jou?

De viering van Sinterklaas gaat voor mij om het delen van waardering. Hoe hebben wij het afgelopen jaar beleefd, welke ontwikkelingen hebben wij doorgemaakt, want mag extra aandacht voor zijn? En toch wel leuk een cadeutje te doen, een soort gezamelijke verjaardag.

Ik lees veel over mystiek en fantasie wat ik een leuk idee vind maar zelf niet kan of wil toepassen. Ik wil vooral niet dat mijn kinderen wakker liggen om geluidjes (wat zij al doen) en dat het gaat om krijgen, nemen en je gedragen omdat je anders mee moet naar Spanje met een totaal onlogisch verhaal. Voor nu ervaar ik vooral een commercieel feest, fantastisch thema, heerlijk cadeautjes aan elke leeftijdscategorie verkopen en druk omdat "iedereen" meedoet, wat natuurlijk niet zo is maar wel zo lijkt als je in een relatief reguliere school rondloopt. Maar om het leuk te houden, ik vind het dus wel heel knus, hierover onderstaand meer.

Emily ervaart de viering met name als extra bovenop de Kerstviering waarbij zij cadeautjes aan elkaar geven. Zij doen met name mee omdat de kinderen ernaar vragen hun schoen te mogen zetten, waarmee zij aansluit bij de behoeften van haar kinderen.

Wat doe jij nu tijdens de periode van Sinterklaas?

Nu doorga ik deze periode in getwijfel, frustratie, gevoel van missen en rust. Want ondanks mijn stugge houding "wat wordt er gevierd en waarom, wat is de achtergrond en waarom vieren we het nu nog!?", vind ik het ook gewoon gezellig dat iedereen met een thema bezig is. Het verbindt ook, dat we allemaal rond dezelde datum cadeautjes kopen voor elkaar, iets gaan doen en kinderen enthousiast zijn.
En het geeft druk en onrust.

Ik stel mijzelf gedurende deze periode vooral vragen. Wat is een 'Kapoentje', waarom dragen de pieten deze kleding, hoe staat de kerk tegenover de viering, is het geen heiligschennis om de viering zo in te vullen, waarbij wij volgens mij van kinderen vragen een vermeende heilige, die is afgebeeld, te aanbidden.... dat en waarom de heidense (en andere achtergronden) gebruiken zo zijn geïmplementeerd in iets dat een Christelijk feest moest zijn, of de viering nu echt commercieel gebouwd is of een reactie is van het aanbod op de vraag vanuit delen en geven onder het mom van de "Goedheiligman" en het delen van wat je hebt met mensen die minder hebben en ik wil mijn kinderen niet in de essentie van de bedelaarspositie laten weken. Gekeken vanuit het punt dat de viering een gevolg is op de dagen dat mensen mochten "bedelen", vind ik het belangrijk te zoeken naar hoe kunnen wij delen? Als je wat nodig hebt moet je om hulp vragen, zeker. Maar laat het geen eerste optie zijn, vertrouw op jezelf, jij kunt het. Door te delen met anderen, behoud je een gelijkwaardige relatie. Die is er niet vanuit de positie van de bedelaar, die afhankelijk is van de ander.

Vooral wil ik niet liegen, ik heb mij enorm bedrogen gevoeld. Niet alleen door andere kinderen in de klas maar vooral door alle volwassenen om mij heen. Opa, oma, juffen, mesters, ooms, tantes en zelfs door mijn eigen ouders!
Dat wil ik niet.
En waar ik nog het meeste last van heb, is dat mensen het durven in te zetten als pressiemiddel in de opvoeding. Net zoals mensen misbruik durven maken van religie, "Hij ziet alles".
Nee, je moet je gewoon gedragen omdat je leert wat goed en fout is. Wij moeten dat leren, samen. Geschriften helpen daarbij zeker! Maar we mogen dat niet inzetten als pressiemiddel.

Lekker negatief. Maar eigenlijk vooral bezorgd om de oprechtheid.

Gelukkig staat Emily er veel vriendelijker in en knutselt zij heerlijk met de kinderen, verkleden zij zich dagelijks als pietjes en de Sint en wordt er een kleine viering gehouden met opa en oma op 5 december. Hopelijk dan niet meer met de spuugbak bij de hand ;) Goede gezondheid, lieve mensen.

Naslagwerk

Ik help jou wel aan het commerciële stukje van de sinterklaasviering ;) de mantel en mijter kun je vinden bij de Hema. Ik zou nog zo een aantal pagina's kunnen vullen met ontzettend leuke knutsels en cadeautjes maar ik zal het kort houden ;) Ik verwijs je wel heel graag naar mijnhemeltje.nl, waar echt leuke en warme spulletjes worden aangeboden. Door gebruik te maken van onze link, steun je ons! Mercii.

Oh! Ik werd nog op het boek "Hoe de Sint Sinterklaas werd" getipt. Dit lijkt mij een fantastisch boek. Lina is namelijk overtuigd van het bestaan maar door samen dit boek te lezen, denk ik dat er in elk geval achtergrond in de viering mee wordt gegeven, over samen, waarderen en geven. (link is geen partner, wel hele leuke webshop!)

Op antroposofie.nl las ik een leuk stukje over de benadering van de viering. Heel mooi, vanuit de Antroposofie. Wij doen hier zeker niet aan maar ik vind het laten zijn van de magie en de beleving over het tussen werelden leven, wel iets hebben.

Op stnicholascenter.org kun je een omschrijving lezen vanuit ander perspectief dan het Nederlandse.

Weetwatjeviert.nl schrijft kort en bondig over de viering en heeft een mooi platform om ook in andere feestdagen te verdiepen. Leuk weetje, dat mensen vroeger een speculaaspop kregen die uitbeeldde hoe zij over de ander dachten. Dit heeft nog voortgeduurt tot mijn oma haar kennis, zij vertelde mij hier ook over (geboren in de dertiger jaren)! Super grappig. Dit werd ook in een vorm ingezet bij aanstaande relaties, ga ik nog eens verder op uitzoeken, superlief!

Sinterklaas

In dit blog wil ik niet ingaan op de herkomst, tegenstrijdigheden in vermeldingen en eventuele "feiten". Dat gesprek en onderzoek laten wij aan anderen over, zie bijvoorbeeld onderaan een aantal verwijzingen. Dit blog zal ingaan op het ingewikkelde karakter van hoe wij hiermee omgaan. Bij Emily wordt er iets vriendelijker mee omgegaan dan bij ons thuis maar het blijft een ingewikkeld thema.

Je leest onze benadering, waar wij tegenaan lopen en wat wij misschien anders zouden wensen.