Hoepsala, mijn tweede blog; De basisschool zoektocht. Deel 1.

In mijn vorige blog had ik al even verteld over de zoektocht naar een basisschool.

Dit is eigenlijk al begonnen toen we Fawn gingen inschrijven bij de peuterspeelzaal of “Peuteropvang” zoals het tegenwoordig heet. Dus ik dacht; laat ik jullie even meenemen in de stappen die we toen hebben gezet, zodat jullie niet weer het wiel opnieuw hoeven uit te vinden.

Ik had een paar punten wat ik belangrijk vond aan het vinden van een school;

- Wat voor soort onderwijs er wordt gegeven, je kan kiezen voor regulier onderwijs, maar ook vrije school, Dalton, Montessori, Katholiek, Openbaar, Jenaplan enz.

- Ik wilde dat de peuteropvang in een basisschool zat, zodat Fawn niet nog een keer een nieuw gebouw hoefde te leren kennen. Sommige peuteropvang lokalen zitten al naast of in de buurt van de kleuterklas en spelen al samen met de kleuters dus dan zou de overgang makkelijker zijn want ze kent het gebouw en de kinderen al.

- De sfeer op school; hoe zijn de juffen en meesters en andere ouders. Dit vind ik zelf een hele belangrijke, je gevoel bij de school.

- Reviews online, dit vond ik niet zo belangrijk; iedereen heeft een andere mening over een school en een andere ervaring, betekent niet dat die van ons ook zo zal zijn. Maar ik wilde ze wel lezen om ze te kunnen ontkrachten als het nodig was.

- De juffen en meesters, wie werken er op de scholen en is er veel wisseling? En hoe zijn de klassen? zijn het grote klassen, wat voor kinderen gaan er naar deze school?

Eigenlijk had ik al gelijk een voorkeur voor basisschool, er is hier in de het dorp namelijk een tweetalige basisschool, Engels en Nederlands. En aan gezien Fawn haar vader alleen Engels spreekt vond ik dit eigenlijk direct een leuke en goeie keuze, ze spreekt al een aardig woordje Engels namelijk. Maar om toch voor mijn gevoel de “juiste” keuze te maken heb ik online verder gezocht naar basisscholen in ons dorp, en man man man wat zijn het er veel. Dus even voor mezelf op een rijtje gezet welke in de buurt zitten en wat voor onderwijs er wordt gegeven en toen heb ik online rondleidingen aangevraagd.

De school waar we als eerst een rondleiding hadden aangevraagd stond eigenlijk altijd al op mijn “nee” lijst, het is een school die ik toen ik zelf nog op de basisschool zat al een vervelende rot school vond. Maar ik weet niet waar ik dat op baseerde dus ik vond dat ik het een eerlijke kans moest geven. We hadden de rondleiding aangevraagd bij de peuteropvang maar hadden aangegeven dat we ook graag een rondje door de school wilden. Toen we aankwamen bleek de manager een moeder van een oude collega te zijn, dus het klikte eigenlijk direct. Ze was heel open en sociaal, liet ons alles zien. Maar ik bleef een naar gevoel houden bij het gebouw, ook de peuteropvang leidsters vond ik erg kil en niet aardig. Toen we later een rondje door de school gingen lopen hoorden we uit meerdere klassen geschreeuw en bij een van de kleuterklassen zwaaide de deur open en kwam er een boze juf uit met een kind aan haar arm. Ze schreeuwde dat hij daar moest blijven zitten tot zijn moeder hem kwam halen en ging weer terug de klas in. Daar schrokken we eigenlijk allemaal van, ook de manager. Dus ondanks deze school letterlijk om de hoek is hebben we deze van onze lijst gehaald.

De Tweede school die we wilden bezoeken was een Jenaplan school. Dit kende ik eigenlijk niet dus had er al heel wat over gelezen online zodat ik wat gerichte vragen kon stellen tijdens de rondleiding. De rondleiding die uiteindelijk 2x verzet werd en waarbij ik met meerdere verschillende mensen contact had. dit voelde voor mij niet goed. Ik heb toen gezegd dat we eerst wel een andere school gaan bekijken.

En dat was de derde school, de tweetalige waar ik eigenlijk al van wilde dat ze heen zou gaan. Ik had de rondleiding aangevraagd en alles ging heel makkelijk. De vrouw die ons de rondleiding gaf werkte ook voor de school dus kon ons ook een hele duidelijke uitleg geven van alles wat er omging in de school, we kregen een rondleiding langs alle klassen zodat we overal konden zien hoe ze werkte. dit voelde zo fijn. De peuteropvang zelf, waar we eigenlijk voor kwamen, lag nog een beetje overhoop na de overname van andere organisatie. Maar onze dochter was destijds nog te klein om te starten dus dat zou naarmate de tijd verstreek zichzelf oplossen. We hebben haar toen wel direct ingeschreven bij de peuteropvang.

Volgende blog zal ik verder schrijven over de scholen zoektocht, want het is uiteindelijk niet gebleven bij deze tweetalige school.

Liefs,

Emily