Hoepsala, mijn derde blog; De basisschool zoektocht.. of eigenlijk de peuteropvang zoektocht. Deel 2

Hoepsala, mijn derde blog;
De basisschool zoektocht.. of eigenlijk de peuteropvang zoektocht. Deel 2

In mijn vorige blog schreef ik al over de 3 scholen die we bezochten of wilden bezoeken. Uiteindelijk zijn we toch uitgekomen bij de tweetalige school en omdat er een wachtlijst was hebben we haar direct ingeschreven bij de peuteropvang. Daarna heb ik mijn zoektocht naar basisschool eigenlijk stil gelegd omdat ik dacht dat dit de juiste keuze zou zijn. De peuteropvang zat tegenover de kleuterklas en ze zouden nauw samenwerken, dit vond ik heel fijn want dan zou mijn dochter dus al kennis maken met de kleuterklas en de juffen/meesters. (Uiteindelijk is het in de praktijk helemaal niet tot samenwerken gekomen, hooguit het samen zingen met 11 november en samen naar de intocht van sinterklaas kijken). Maar verder vond ik dit de beste keuze omdat het toch een aantal van mijn punten aantikte.

Naarmate de tijd verstreek en ik nadacht over het brengen van Fawn naar school, voor 5 dagen, kreeg ik nare gevoelens in mijn buik. Ik wilde Fawn nog helemaal niet 5 dagen kwijt zijn, ik misde haar al als ze die 2 ochtenden op de peuteropvang was.

In gesprekken met Aleida vertelde ze haar twijfels over het überhaupt naar school sturen van Lina. En dat deed me nadenken over school, ik ben gaan inlezen over thuis onderwijs en wat er allemaal bij komt kijken. Maar ook in onderwijs in het algemeen, hoe gaat dat in andere landen? Waarom sturen we eigenlijk onze kinderen naar school en voor zo veel uur in de week? Tegenwoordig werken er veel mensen vanuit huis en zou thuisonderwijs niet onmogelijk hoeven zijn, nog veel meer van zulke gedachtes hielden mij bezig. Tot er weer een nieuw kindje begon op de peuteropvang, haar moeder en ik hadden direct een leuke klik. Na een paar weken vertelde ze over een andere basisschool, een Daltonschool, waar ik nog helemaal niks van af wist. Ze twijfelde of ze haar dochter daar wilde inschrijven omdat hij meer aan de buitenrand van onze stad staat en de school waar we nu zaten zit praktisch naast haar huis.

Ik ben middags gelijk gaan googlen over deze school en kon eigenlijk alleen maar goede reviews vinden. Ik had diezelfde dag nog een rondleiding aangevraagd. Na een week werd ik gebeld met de mededeling dat de school al vol zat in de leeftijdsgroep van mijn dochter, maar dat hield mij niet tegen. Ik wilde sowieso de school, waar ik nog nooit over had gehoord, een keer zien en dat was gelukkig oke, 2 weken later waren we daar voor de rondleiding.

De sfeer die voelde toen we binnenliepen was zo anders dan bij de andere scholen, de juffen en meesters die we zagen stelde zich voor en de klassen zijn heel anders ingericht dan bij andere scholen. Ik wist gelijk wie de “kleuterjuffen/meesters” waren, terwijl ik dat op de huidige school nog steeds niet wist.

De directrice vertelde heel veel over het Daltononderwijs, wat ik erg interessant vond. Ze liet ons de hele school zien en vertelde overal uitgebreid over. Alle vragen die ik had kon ze beantwoorden en het was gewoon een hele prettige ervaring. Het enige wat tegen zat was dat de klas van Fawn’s leeftijd al vol zat en dat er nog 6 kinderen voor haar op de wachtlijst stonden, ik zei haar dat we evengoed op de lijst wilden staan want je weet maar nooit wat er gebeurd.

De tijd verstreek en ik heb Fawn zelfs ingeschreven bij de tweetalige school omdat we niks hoorden, maaaaaaaar toen kregen we uiteindelijk het verlossende telefoontje waarbij werd gemeld dat Fawn toch een plekje had en ze mocht starten als ze 4 werd. Ik was zo blij en ik hoop dat dit echt de juiste keuze is geweest voor Fawn.

Ik wil het hierbij laten deze keer, maar als er vragen zijn over het vinden van een basisschool; mag je ons altijd contacten om even te sparren.

Liefs, Emily