Tips voor het Omgaan met Prikkelverwerking na School voor Basisschoolkinderen

Nu de meiden al een poosje naar school gaan beginnen zich weer nieuwe signalen te ontwikkelen. Welke signalen passen binnen welke systemen, omgeving, situaties en momenten? Hoe gaat je kind om met de nieuwe prikkels in een nieuwe omgeving?

School is echt een flinke verandering. Van "je mag spelen" naar een omgeving waarin je in de groep moet functioneren, soms stil moet zijn, waar andere opdrachten worden gegeven, een nieuwe hiërarchie moet worden ontwikkeld bij elk nieuw kind dat de klas binnenkomt en de veiligheid van je ouders verder weg is dan je misschien zou willen.

Lina wil nog steeds graag naar school. Ik vraag haar eigenlijk nog steeds elke ochtend of ze naar school wil omdat ik haar intrinsieke motivatie wil aanspreken om te doen wat er gedaan moet worden als je iets wilt. Opstaan voordat je zelf wakker zou worden kan hier wat gemoederen in beweging brengen maar haar keuze blijft toch om zich klaar te maken voor school. Hoewel, eerst was dat heel overtuigend, nu merk ik dat ze ook wel eens begint met "ik wil thuis blijven", waarna ze om 7.45 uur zich bedenkt en toch naar school wil. En ja, dat mag dan evengoed nog van mij. Ik stress dan gewoon even met haar mee.

Van de juffen hoor ik weinig bijzonderheden. Eerder dat ze wat voor zichzelf mag leren opkomen en mag leren dat zaken niet altijd gaan zoals zij wilt. Op de fiets terug naar huis, weet ik inmiddels dat we nog niet echt moeten gaan praten. Ik kan naar leuke dingen vragen maar ik kan niet teveel doorvragen of haar aanspreken op huidig gedrag. 'Nee' wordt vaak beantwoordt met gegil, gehuil en gestamp op de fiets. Soms kunnen we nog thuiskomen voor de bom barst. Het kind is totaal overprikkeld.

Een andere moeder vertelde dat haar kind in de nacht huilend wakker wordt en zegt dat het mama niet kon vinden. Toen ik dat hoorde werd ik daar echt verdrietig van. Inmiddels ken je vast mijn ingewikkelde verstandhouding met naar school-gaan. Beide kinderen, wetend dat er nog meer zijn in Lina haar klas en daarbuiten, bevestigen voor mij dat het naar school gaan voor kinderen echt heel impactvol is.

Het lijkt zo gewoon, naar school gaan. Zo leuk, dat een kind een bepaalde zelfstandigheid gaat beleven en zo handig omdat je als ouder wat handen vrij hebt. Maar het is een ontzettend proces waarbij loslaten een enorme rol speelt.

Moet dat al als ze 4-5 jaar zijn? Ik vind het om te huilen.

Even voor de beeldvorming een filmpje. Heel grappig hoe accuraat het is.

Bij deze een aantal tips om met de prikkelverwerking om te gaan. Hierbij staat, zoals altijd, voorop dat jij en je kind het beste weten wat werkt en wat niet. Deze tips zijn bedoeld ter ondersteuning aan jullie zoektocht om de situatie te kunnen blijven behappen of wat prettiger te laten zijn. Jullie kunnen dat samen. En als blijft blijken dat het niet lukt, is dat ook een duidelijk signaal. Elk gedrag is een signaal. Vertrouw op en bouw aan de verbinding met je kind om zowel sensitief als actief om te gaan met de signalen die je signaleert. Ik geloof in jullie.

1. Wees voorbereid op het ondersteunen van je kind. Het helpt echt als je zelf al bent ingericht op rust door onder andere de huiselijke sfeer in rust te brengen. Dit kun je bijvoorbeeld doen door luide geluiden te vermijden, op te ruimen en een hapje en drankje klaar te hebben staan.

2. Zorg dat je na school een poosje buiten en in beweging bent. De kinderen hebben lang stil gezeten, energie opgehoopt en hebben zich kunnen bewegen binnen bepaalde kaders.
   School is uit, de kaders zijn weg. Voel dat maar even.

   Daarnaast zijn ontspanningsoefeningen zoals ademhalingstechnieken of yoga ook nuttig. Deze oefeningen leren kinderen om rustiger te worden en hun concentratie te verbeteren. Dit zijn waardevolle tools die ze ook op school kunnen toepassen.

3. Lekker met de handen in de grond. Trek schoenen en sokken lekker uit, mouwen opstropen en even lekker gras wriemelen, watertrappelen of samen tuinieren. Grounding, het raken van de aarde, helpt ons hormonen in balans te brengen en ons systeem te neutraliseren.
   Leuke kijktip: The Earthing Movie: documentaire over de wetenschap achter aarde

4. Ga lekker even douchen. Ik benoem naar Lina altijd dat zij school even van zich mag af-douchen. Het warme, stromende water kan helpen spanning en gedachten los te laten.

5. Kijk je kind aan terwijl je de dag bespreekt. Maak echt even contact om echt te kunnen luisteren. Voor sommige kinderen is het aankijken daarbij juist niet helpend, maar zorg ervoor dat jij in elk geval al je aandacht op het gesprek hebt zonder veel te praten of vragen. Geef het kind de ruimte om zelf te vertellen en respecteer als het niet wil vertellen.
   Je kunt bijvoorbeeld vragen wat er leuk, spannend, moeilijk of fijn is geweest, wat het kind blij of misschien verdrietig heeft gemaakt of dat er misschien iets is dat ze opvallend hebben gevonden, waar zij het meest van hebben geleerd vandaag.
   Feedback is cruciaal voor de prikkelverwerking. Door dit soort gesprekken kunnen ouders beter inspelen op de behoeften van hun kinderen en hen de juiste ondersteuning bieden.

6. Vanuit de Montessori theorie wordt gesteld dat wanneer een kind moeilijk vertelt over zijn dag, je kunt vragen naar een beleving vanuit de zintuigen, bijvoorbeeld wat de benen van het kind hebben gedaan.

7. Benoem, nadat je (kort) hebt gesproken over de schooldag, dat school nu voorbij is. Het kind is weer thuis, in de eigen omgeving met de eigen regels en afspraken. Door het begrenzen van de situaties leert een kind ook dat het zaken afrondt. Het afsluiten van momenten en situaties helpt in de verwerking.

8. Vraag het kind wat het zou willen gaan doen voor een moment rust en 'zelf'. Lina leest of tekent bijvoorbeeld dan graag. Andere kinderen zouden misschien kleien, bouwen of in de zandbak spelen.

9. Zet muziek op, maak muziek, zing, dans. Even lekker dansen en meebewegen kan helpen los te komen van de dag.

10. Doe creatief. Om uit het hoofd (het leren en denken) te stappen is beweging heel goed maar creatieve activiteiten zijn ook fantastisch! Creatieve activiteiten zoals tekenen, schilderen of knutselen kunnen kinderen helpen om hun prikkels te uiten op een manier die voor hen comfortabel is. Door hun creativiteit te stimuleren, kunnen kinderen emoties en gedachten verwerken die ze op school hebben ervaren. Zorg ervoor dat ze de vrijheid hebben om te creëren zonder druk en laat ze hun verbeelding de vrije loop. Dit bevordert niet alleen de prikkelverwerking, maar ook de ontwikkeling van hun zelfvertrouwen.

11. Voor sommige kinderen is het heel fijn om een afgebakende ruimte te hebben die knus kan voelen, als een grote, warme omhelzing. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een leeshoek, tentje of boomhut. Een plekje waar het zich kan terugtrekken kan heel fijn zijn. Ik vind het daarbij wel belangrijk dat je zicht hebt (gehad) op hoe het uit school is gekomen om belangrijke signalen niet te missen.

12. Ga lekker ontdekken wat voor jullie werkt. Houd oog voor de prikkelverwerking van je kind, want het gedrag blijft een signaal.

13. De allerbelangrijkste was ik vergeten op deze lijst te plaatsen. Als je kind het oké vindt, geef het dan even een echte knuffel. Een met rust en contact. Een waarbij jouw hormonen de hormonen van je kind reguleren. Even ademhalen in een geborgen gevoel.

Het is van groot belang om naar de ervaringen van kinderen te luisteren en hun gevoelens serieus te nemen. Op deze manier kunnen wij goed inspelen op de behoefte, hen helpen effectief om te gaan met prikkels en ze een kans te geven om tot rust te komen na een drukke schooldag.

Heb jij nog andere tips of een bijzondere ervaring die je wilt delen? Laat het ons weten!